Wat te doen bij een winterdip: tips van herstellende winterfoben11 min read

We zijn een team vol mensen die de wereld ten volste wil ervaren. Des te meer worstelen wij Globonauts elk jaar weer met een winterdip.

Dus toen ik voor het eerst opmerkte dat ik dit jaar had besloten mijn winterdip aan te pakken, stemden veel Globonaut teamleden met me in. Samen klaagden we over hoe we normaal gesproken met de winter omgaan.

En uiteindelijk werden we het snel over één ding eens:

We voelden allemaal de sterke noodzaak om anders naar de winter te gaan kijken: een nieuwe mindset.

Waarom zouden we tenslotte een hekel willen hebben aan zo’n integraal deel van ons leven?

Ik hoop dat je onze verhalen net zo tof vindt als ik. En dat je een aantal handige tips vindt voor hoe ook jij een winterdip kunt aanpakken.

Let it snow!

Lana: “De winterse kou geeft me rust”

Geboren in een Mediterraans land heb ik mijn hele leven geleerd om een hekel te hebben aan de winter.

De ‘training’ begon al met kleine dingen: het klagen over de komst van november en kortere dagen. De wind en kou in mijn wangen voelen bijten. En alle lagen en lagen kleding die nodig zijn om me warm te houden (en dan nog de kou binnenlaten die me tot op het bot verkleumen).

Mijn herstel van winterfobie (geen woord, maar doe maar met me mee) begon ergens in het afgelopen jaar. Ik merkte dat ik terugdeinsde van benauwde, verwamde plekken waar ik het gevoel had niet meer te kunnen ademen. In plaats daarvan ging ik buiten staan en ontdekte ik dat de winterse kou mijn hoofd helder maakte en rust gaf.

Ineens begreep ik wat Thoreau bedoelde toen hij schreef:

Maak lange wandelingen in stormachtig weer en door diepe sneeuw in de velden en bossen, als je de moed erin wilt houden. Leer omgaan met de brute natuur. Wees koud en hongerig en vermoeid.

Henry David Thoreau

En om míjn moed erin te houden heb ik besloten om in het reine te komen met de winter. De kou en de periodes van lange duisternis bieden me een schuilplaats tegen de bruisende steden in mijn leven die iedere dag hectischer worden.

Wat te doen bij een winterdip? Lees deze tips van voormalige winterfoben

Als je, net als ik, de winterdip wilt bestrijden (en zelfs vreugde wil vinden in de winter), heb ik een paar tips voor je:

• Als je de woeste aanval van de kou voelt als je je warme huis verlaat, neem dan een paar tellen om je aan te passen. Voel de kou op je wangen en begrijp waarom het zo heftig voelt. Gun jezelf een moment om de unieke sensaties te ervaren in plaats van het meteen weg te wuiven met de woorden “Ugh, ik haat winter”.
• Je hoeft niet buiten in de kou te gaan zitten om er van te genieten. Een caféterras met heaters is een goede compromis. Ongelimiteerd frisse lucht zonder dat je achterwerk eraf vriest.
• Tijdens de lente en zomer heb ik vaak het gevoel dat ik door alle ervaringen heen ren. Er is werkelijk geen betere tijd dan de winter om te genieten. Genieten van momenten met kostbare mensen zonder je horloge te checken. Maar ook genieten van je lievelingseten en van het unieke gevoel dat je tijdens de winter hebt. Vind een beetje stilte en vreugde in het langzamere tempo.
• Pas je hobby’s aan de nieuwe omstandigheden aan. Probeer niet slechts de winter ‘te overleven’ totdat de lente weer komt. Maak in plaats daarvan plannen hoe je van de winter kunt genieten. Regelmatig een kerstmarkt bezoeken kan een goede compensatie zijn van lentewandelingen.
• Probeer nieuwe dingen. Als je een buitenmens bent, ga op zoek naar interessante kunsttentoonstellingen of theaterstukken. Daag jezelf uit door in de winter te experimenteren met nieuwe ervaringen. Misschien ontdek je wel een nieuwe passie!
• Maak de bewuste beslissing om het meeste uit je winterse ervaring te halen. Begin lekker vroeg met kerstdecoraties (mijn versieringen hangen al sinds 1 november). Haal stapels favoriete boeken in huis en je favoriete snacks. Update je afspeellijsten met muziek die perfect bij dit unieke seizoen past.
• Rust uit. Tot slot is de winter namelijk de perfecte tijd om wat extra rust te pakken. Maak je geen zorgen als je je niet slaperig voelt. Ik ben fan van de theorie van zeven verschillende vormen van rust. Het is daarom belangrijk om uit te zoeken welke soort rust jij nodig hebt. Er is niks beters dan een beetje kou om je te helpen tijd te besteden aan activiteiten waar je van oplaadt.

O, en romantiseer alles. Er is geen betere tijd dan de winter om hopeloos optimistisch en romantisch te zijn. Het hoort erbij.

Marijke: “Winter is als Yin in Yin and Yang”

Ik heb altijd een hekel gehad aan de herfst en winter. Tenminste vier maanden vol duisternis, nat en koud weer, grijze luchten met kale bomen… Niet echt mijn ding. Maar dit jaar heb ik besloten het een beetje anders aan te pakken. Om de mooie kant van deze donkere maanden te zien. Ik moet mezelf er iedere dag aan herinneren, door ochtendwandelingen te maken (ongeacht het weer) en door foto’s te maken van prachtige herfstbladeren en mistige taferelen. Een andere manier om dat te doen is bewust genieten van de lange avonden thuis met mijn man en katten. Met thee en een inspirerend boek. En door mezelf toe te staan langer te slapen en mezelf te dwingen iedere ochtend voor de lichtlamp te gaan zitten (om de winterdip weg te houden).

En nu begin ik me te realiseren hoe belangrijk de seizoenswisselingen zijn. Na een paar maanden van licht, activiteit en positieve energie hebben we de koudere maande nodig om tot rust te komen. We hebben ze nodig om te reflecteren en om ons lichaam en ziel te voeden met inspiratie en warmte. Om even stil te staan en na te denken over het leven. We hebben ze nodig om onszelf te leren van de simpelste dingen te genieten. Of zoals Ane Brun het zo prachtig zingt:

“It’s the changing of the seasons / He says “I need them” / I guess I’m too Scandinavian / The relief of spring / Intoxication of summer rain / The clearness of fall / How winter makes me reconsider it all.”

Ane Brun

Ik heb zitten nadenken over de seizoenen. En het is net zoals het Chinese Yin en Yang. Yin en Yang hebben elkaar nodig: het is een dynamisch proces, waarin beiden even belangrijk zijn voor de balans.  Lente en zomer zijn als yang: actief, bezig, naar buiten gericht, creërend, gevend. Herfst en winter zijn als yin: stil, naar binnen gericht, ontvangend, overwegend, dankbaar. En ook al hou ik meer van de warme maanden, ik heb alle vier de seizoenen nodig om in balans te zijn. Reden genoeg dus om deze koudere maanden eens opnieuw te gaan waarderen!

Roselinde: “Het gaat om kleine momenten van waardering”

Voor een zomerkind zoals ik zijn de koudere maanden altijd een beetje een drama. Ik zou het leren liefhebben van de winter dan ook niet een fluitje van een cent willen noemen. Maar toch, in de laatste jaren heb ik flink wat vooruitgang geboekt op dit gebied. Mijn geklaag moest worden gestopt voordat het zuurpruimachtige proporties aannam. En in plaats van wensen dat de winter er gewoon mee zou stoppen, besloot ik dat het eeuwig zonde is om een kwart van het jaar te gaan zitten wachten tot de tijd voorbij gaat. Tijd is alles wat wij, nietige mensen, hebben, nietwaar? Hoe kon ik dan zo ondankbaar zijn? Alleen maar omdat een aantal bladeren besluit van de bomen te vallen en de maan een beetje langer schijnt dan normaal?

In het veranderen van mijn mindset naar een wat positieve versie, merkte ik dat zelfs de kleinste momenten van waardering het meest effectief waren. Voor mij is zo’n moment als het terugkruipen in bed onder een warm, hemels dekbed als je ruim voor de wekker wakker bent geworden (iets wat in hartje zomer bijvoorbeeld dus niet gaat gebeuren). En hier zijn nog een aantal andere dingen die zoveel beter gaan in de winter:

• Ik kan warme chocolademelk drinken zonder dat het zweet me uitbreekt. In plaats daarvan kan ik mijn handen warmen aan mijn mok. Beter wordt het niet, toch?!
• Ik kan mijn favoriete baretten en hoeden dragen. Zo houd ik mijn hoofd warm EN maak ik een fashion statement. Als dat geen multitasken is… Misschien voeg ik zelfs een sjaal toe. Stel je voor!
• Regen en sneeuw betekenen dat er geen beter moment is om echt van tijd binnen te genieten. Genoeg mogelijkheden voor een museumbezoek of een koffie (met taart)-date.
• Serieus slecht weer betekent soms dat je afspraken moet afzeggen, maar dat betekent ook eindelijk dat boek uitlezen, beginnen aan dat schilderij, The Sims spelen (niet zo oordelen!) of gewoon op de bank liggen en me opnieuw verbinden met mijn innerlijke luiaard.

Qiu Ting: “De winterdagen laten mijn creatieve energie stromen”

Het weer is kouder geworden, vooral ’s nachts. Ik ben begonnen met sokken dragen in huis en lagen kleding toevoegen om de sluipende kou tegen te houden. Tijd kruipt onvermijdelijk richting de piek van de herfst, duidelijk te zien aan de randjes esdoornrood aan de smaragdgroene bomen.

De seizoenswissel maakt me enthousiast. Toch voel ik dat mijn lichaam nooit klaar zal zijn voor deze transitie die gepaard gaat met emotionele veranderingen en fysieke reacties. Toch heb ik mijn troost gevonden in de pot yuzu die ik in een supermarkt heb gekocht. De yuzu thee die ik ervan trek helpt me door de winter heen. Het is als een warme troost waar ik op kan vertrouwen tijdens de winter. Mijn keukenkastje puilt uit met zakjes chai-thee, vitamine C tabletten en warme chocoladepoeder.

Als iemand die heel haar leven in een tropisch land heeft gewoond, voel ik de seizoenswissel altijd op me drukken. De kou vouwt zich om je heen en achtervolgt je voortdurend. Het zorgt dat je hongerig verlangt naar warmte, fantaserend over overwinteren tot de kou is verdwenen en verdwijnt. Tot de volgende cyclus weer begint. Steeds weer opnieuw.

Als iemand die heel haar leven in een tropisch land heeft gewoond, voel ik de seizoenswissel altijd op me drukken.

Winter vermijden werkt averechts

Afgelopen winter ben ik enorm veel binnen gebleven, in een poging om de kou te ontlopen. Zo erg zelfs, dat het moment dat ik naar buiten stapte ik natuurlijk meteen een grotere kans liep op een seizoensdepressie. Ik snapte niet waarom ik me constant verveeld voelde of super onproductief. Het enige productieve wat ik deed was een hele collectie boeken (de thrillers van Keigo Higashino, vertaald naar het Engels) lezen. Dat hielp me door de winterellende heen, vooral ’s avonds.

Tussen het lezen door besteedde ik korte momenten aan het oefenen van mijn speech voor de Japanse speechwedstrijd. Ook gaf ik me op voor een proefles hot yoga in en poging om het warm te krijgen. In plaats daarvan voelde ik me enorm duizelig minuten voordat de les zou stoppen. Die sauna van een ruimte had me compleet uitgedroogd. Al met al deed ik een hoop moeite om mezelf binnenshuis te vermaken. Het werkte averechts want ik werd alsnog ziek.

Dus, deze winter ga ik het eens anders aanpakken.

Ik ga meer naar buiten ondanks de kou en uitdroging. Fotografiedagjes. Plekken in mijn buurt verkennen. Meer actief zijn en meer hobbyachtige activiteiten binden om mezelf zinvol bezig te houden. Ik ga deelnemen aan een schetsproject dat wordt georganiseerd door de Brooklyn Art Library. Mijn dagen ga ik schetsend en illustrerend doorbrengen, zorgen dat mijn creatieve energie gaat stromen. Het is fijn om mijn gedachten de vrije loop te laten voordat ze vaste vorm aannemen in de vorm van creaties.

Optimisme in de straffe kou

Onze geest dwaalt af als we ons uitgeput en ongemakkelijk voelen. Het brengt onze gedachten naar een destructievere plek dan we hadden verwacht. Ik heb de kou onderschat. Ik hou van sneeuw in de winter. Echter heb ik me erbij neer moeten leggen dat het niet de hele tijd kan sneeuwen. Maar de kou daarentegen, die hangt zwaar in de lucht, dringt je hart binnen, baant zich een weg naar je binnenste en maakt onze geest zowel helderder als waziger dan eerst.

Ik weet niet of het voor jou hetzelfde voelt, maar de winter voelt voor mij als een seizoen dat me herinnert aan de ongemakkelijke en harde realiteit van mijn eigen emoties. Je emoties recht aankijken terwijl je wacht tot de winter voorbij is en de lente weer komt, is een proces van optimisme. Het is de vreugde van vooruitkijken naar een nieuw begin terwijl je je eigen innerlijke emoties omarmt. En als de lente dan eindelijk komt, zingt ons hart een lied waarop we zo lang hebben gewacht.

Maryse: “Ik leer mijn leefstijl aan te passen aan het ritme van de winter”

Hoe meer ik leer over seizoensdepressies en winterdips, hoe meer ik me zorgen maak zodra de bladeren goud kleuren. Ik betrap mezelf erop angstig af te wachten tot de bladeren vallen en de wereld grijs kleurt. Wat als het ook effect heeft op mij?

Een week geleden vroeg iemand met een winterdepressie of ik me ook een beetje down voel in de wintermaanden. Ik begon me af te vragen of dat zo was. Het zou me niet verbazen als de donkere dagen en de kale bomen effect hebben op mijn stemming. Ik ben een gevoelig mens en weet hoe sterk ik beïnvloed kan worden door mijn omgeving.

Dus, onbewust, overwoog ik in de invloed van de seizoenswissel. Voel ik me vandaar zo neerslachtig door het weer of de vroege zonsondergang? Of heb ik een andere reden om me zo angstig en verdrietig te voelen? Of het nu het seizoen was of niet, na een paar dagen denken besloot ik er maar niet al te veel aandacht aan te besteden.

Ik weet uit ervaring dat veranderingen me angstig kunnen maken: ik kan er echt last van hebben. De seizoenswisseling is één zo’n verandering. Maar gelukkig heb ik ook geleerd om te wennen aan verandering. Ik kan mezelf aanpassen aan een nieuw levensritme. Alles wat ik daarvoor nodig heb is tijd, en een klein beetje moeite van mijn kant om mezelf die tijd te gunnen.

We gebruiken kunstmatig licht en verwarming om het weer te vergeten. Niemand heeft me ooit geleerd om mijn leefstijl aan te passen aan de seizoenen. Deze winter geef ik mezelf de tijd om een nieuw ritme te vinden.

Hoe beïnvloeden de seizoenen ons?

Nooit eerder heb ik erover nagedacht dat mijn gewoonten, routines en behoeften kunnen veranderen onder invloed van het seizoen. Ik dacht nooit zo na over de invloed van de seizoenen. In onze moderne levensstijl geloven we dat de seizoenen geen effect hebben op onze productiviteit. Kunstmatig licht en verwarming geven ons alles wat we nodig hebben om onze taken net zo te volbrengen als in de zomer. Ook al zijn deze voorzieningen zeker nuttig, ze doen niks voor ons energieniveau. Niemand heeft me geleerd om mijn leefstijl aan te passen aan de seizoenen. Zijn we vergeten dat verschillende seizoenen werkelijk van elkaar verschillen op een diepgaande manier?

Ik heb mezelf nog nooit bewust toestemming gegeven om mezelf een nieuw ritme aan te meten aan het begin van een nieuw seizoen. Dit jaar wil ik proberen (of beter gezegd: mezelf toestemming geven) om een beetje meer mee te gaan met stroom van het seizoen. Als het eerder donker wordt en het is een stuk kouder, is het dan misschien ook niet zo gek dat ik me ook wat minder helder en blij voel?

Misschien kan ik mezelf wat meer slaap gunnen. Mezelf toestaan om wat minder productief te zijn en binnen te blijven, als een burrito opgerold in een deken met een fles warm water. Ik heb een herfst- en winter moodboard gemaakt om mezelf te herinneren aan de goede dingen van deze donkere maanden. Zodat ik naar buiten ga om van ze te genieten. En ook al geef ik mezelf de toestemming om te vertragen deze winter, wil ik ook zoveel daglicht opslurpen als ik maar kan.

Dit artikel is geschreven door Globonaut crewleden Lana (hoofdauteur), Marijke, Roselinde, Qiu Ting en Maryse. De Nederlandse vertaling is verzorgd door Marijke.